Saturday, September 18, 2004

xx


Toe, vergeet de strijd
Toe, vergeet de nijd
Laat me niet alleen
En die domme tijd
Vol van misverstand

Ach, vergeet hem

Want het was verspilde tijd

Kom, dat is voorbij

Ik zal heel mijn leven
Werken zonder rust
Om jou licht en lust
Goud en goed te geven
Ik sticht een gebied
Waar de liefde troont
Waar de liefde loont
Waar jouw wil geschiedt
Ik bedenk voor jou
Woorden rood en blauw
Taal voor jou aleen

Want uit een vulkaan
Die was uitgeblust
Breekt zich na wat rust
Toch het vuur weer baan
En op oude grond
Ziet men vaak het graan
Heel wat hoger staan
Dan op verse grond

Het wit mint het zwart
Zwakheid mint de kracht
Daglicht mint de nacht
Mijn nacht mint jouw hart

Nee, ik spreek niet meer
Want ik wil alleen
Horen hoe je praat
Kijken hoe je lacht

Weten hoe je zacht
Door de kamer gaat

Nee, ik vraag niet meer
Ik wil je schaduw zijn
Ik wil je voetstap zijn
Ik wil je adem zijn

Laat me niet alleen