ده‌ڵێت نا ناتوانم چاوه‌ڕێت بم، نا ناهێڵم جارێکی تریش دڵم بشکێنیت! کات دره‌نگه‌و شه‌و چاوی به‌خه‌وه‌، چاوه‌کانی منیش تا ڕۆژ به‌ئاگا دێت چاوه‌ڕێی خوستێک ده‌بن.

"بۆ وازم لێ ناهێنیت؟ ناهێڵم جارێکی تر دڵم بشکێنیت".

نا دڵه‌که‌م نه‌هاتووم دڵت بشکێنم. ده‌زانم ژیان بۆ تۆش به‌رده‌وام ده‌بێت، ده‌زانم ژیان هه‌زاری وه‌ک منی تێدایه‌ و نامه‌وێت ڕێگا گرت بم.

هاتووم، ته‌نها بزانم، چۆن دڵێکی شکاو سارێژده‌کرێت. هاتووم بزانم چاوه‌کانت بیریان کردووم، بزانم لێوه‌کانت بیریان کردووم.

له‌ پڕ تۆش بێده‌نگ ده‌بیت، دوو چاوی پڕ فرمێسک، ده‌ڵێم دڵه‌که‌م شه‌پۆڵی شه‌وم، په‌له‌ مه‌که‌، با شه‌و ببێته‌ ڕۆژ، په‌له‌ مه‌که‌، خۆزگه‌ چرکه‌یه‌ک ده‌هاتیته‌ باوه‌شم و به‌یه‌که‌وه‌ باسی به‌یانیمان ده‌کرد.

"نا ناتوانم جارێکی تر باوه‌ڕت بکه‌م"، هاتووی بڵێی چی؟ خۆشم ده‌وێی؟‌ بیرم کردووی؟ ئه‌گه‌ر بۆ ئه‌م قسانه‌ هاتووی، نه‌هاتبای باشتر بوو.



نازانم په‌یمانی چیت پێ بده‌م، دڵێکم هه‌یه‌ هه‌زار جار پینه‌ کراوه‌، هه‌زار کونی تێدایه‌ و ئه‌گه‌ر ته‌خته‌ش نه‌بوایه‌ ده‌مێک بوو نووقم بووبوو.



په‌له‌ مه‌که‌ دڵه‌که‌م ئه‌مجاره‌یان هاتووم تاوێک بمێنمه‌وه‌ له‌لات.



zal altijd van je houden